Obrzezanie kobiet znane jest także pod nazwami: wyrzezanie i klitoridektomia.  Zabieg polega na całościowym lub częściowy usunięciu zewnętrznych kobiecych narządów płciowych – przede wszystkim łechtaczki (łac. clitoris), ale niekiedy wycina się również mniejsze i większe wargi sromowe. Jest praktykowane głównie wśród plemion afrykańskich, najczęściej z powodów religijnych i kultowych. Zazwyczaj jednak obrzezaniu kobiet nie towarzyszą przesłanki religijne, ale wyłącznie te, które wiążą się z obyczajem i tradycją danego ludu. Poza Afryką obrzezanie kobiet jest wykonywane w Ameryce Południowej, Azji Południowo-Wschodniej, wśród ludności autochtonicznej Australii i na wyspach Pacyfiku. Zabieg jest wykonywany w społecznościach chrześcijańskich i islamskich, jednak jego istnienie datuje się na okres poprzedzający powstanie tych religii.

W przeciwieństwie do obrzezania mężczyzn, które jest stosunkowo mało skomplikowane i nie wywołuje zaburzeń w funkcjonowaniu organizmu, obrzezanie kobiet jest bardziej drastyczne, częściej wiąże się z powikłaniami i utrudnia utrzymanie niektórych funkcji (współżycie seksualne, menstruacja czy oddawanie moczu). Często wyrzezanie wiąże się z częściowym zaszyciem wejścia do pochwy. Kobiecie pozostawia się jedynie niewielki otwór Jest to obrzezanie trzeciego stopnia, czyli infabulacja. Blizna po operacji zostaje rozerwana podczas pierwszego stosunku seksualnego, co wiąże się z dużym bólem. Czasem otwór pozostawiony po zabiegu jest tak mały, że jego rozerwanie w trakcie stosunku jest niemożliwe – wówczas przed pierwszą nocą z mężem otwór jest przecinany małym nożykiem. Infabuilacja może stanowić zagrożenie dla kobiety ciężarnej i dla płodu, w dodatku  znacznie utrudnia poród – przed rozwiązaniem otwór ponownie jest rozcinany.

Oficjalnie wskazuje się na rytualne znaczenie obrzezania kobiet, czyli na symboliczne przejście z okresu dziewczęcego w wiek kobiecy. Jednakże wśród wielu plemion rzeczywisty powód wyrzezania to ograniczenie sfery seksualności kobiety – ból podczas stosunku wywołuje niechęć do współżycia i może być gwarantem zachowania dziewictwa do ślubu oraz wierności mężowi.

Współcześnie organizacje broniące praw człowieka radykalnie przeciwstawiają się obrzezaniu kobiet, uważając ten rytuał za pogwałcenie praw i godności kobiety, zwłaszcza że jest on wykonywany głównie u dziewczynek, bezbronnych i nie potrafiących sprzeciwić się tradycji. Szacuje się, że codziennie na całym świecie obrzezaniu poddaje się aż 6 000 kobiet.

Obrzezanie kobiet może powodować poważne zakażenia i stany zapalne kobiecych narządów rodnych. Często dochodzi do krwotoków i schorzeń układu moczowego, czemu towarzyszą trudności z oddawaniem moczu. Kobieta ma również problemy z wydalaniem krwi miesiączkowej. Obrzezanie ma też dla kobiety znaczenie psychologiczne – prowadzi do zaburzeń psychicznych, depresji i zaniku poczucia własnej wartości.