Obrzezanie kobiet polega na wycięciu zewnętrznych części kobiecych narządów płciowych – łechtaczki i czasami również mniejszych i większych warg sromowych. Kobiecie pozostaje tylko niewielki otwór na wydalanie krwi miesiączkowej i moczu. Zostaje on rozerwany podczas pierwszego stosunku seksualnego. Obrzezanie kobiet jest często wykonywane przez znachorki, które nie posiadają żadnego wykształcenia medycznego. Brak odpowiednich warunków sanitarnych i profesjonalnych narzędzi przyczynia się do takich powikłań, jak tężec, zakażenie wirusem HIV, stany zapalne czy krwotoki. W skrajnych przypadkach obrzezanie kobiet kończy się śmiercią.

Ta praktyka jest popularna przede wszystkim w krajach afrykańskich, ale nie tylko – wyrzezania dokonuje się również w świecie arabskim. Praktyczne efekty obrzezania to zaburzenia w sferze seksualności kobiety, co wiąże się z utrzymywaniem dziewictwa do ślubu i zachowanie wierności mężowi. Obrzezanie kobiet ma jednak także znaczenie symboliczne – oznacza przejście z etapu dziecięcego do życia kobiecego i włączenie do wspólnoty dorosłych, zabieg ma zatem wymiar inicjacyjny.

Przed obrzezaniem kobieta (a właściwie młoda dziewczyna czy dziecko) jest izolowana od społeczeństwa. Przez ten czas towarzyszy jej opiekunka zwana „matriot”. Dziewczynka żyje w przeświadczeniu, że pomiędzy jej nogami znajduje się coś złego i nieczystego, ale nie wie dokładnie, co ją czeka. Obrzezanie często jest więc dla nich szokiem i wiąże się z traumą, zwłaszcza że jest dokonywane za pomocą noża, żyletki, kawałka szkła albo kamienia. Niekiedy stosuje się żrące substancje chemiczne. Najpierw łechtaczka jest mocno związywana, aby ograniczyć do niej dopływ krwi, następnie uderza się w nią parzącymi roślinami, przez co łechtaczka puchnie i drętwieje. Następnie się ją wycina.

Po zabiegu dziewczyna przez kilka miesięcy żyje w odosobnieniu. Po tym czasie wracają do swoich rodzin, co stanowi symboliczny znak przyjęcia do grona dorosłej części społeczności.

Kobieta nieobrzezana traktowana jest jako nieczysta, w dodatku uważana jest za dziecko, które  nie przekroczyło progu dorosłości. Nie może też wyjść za mąż i żyje niejako poza społeczeństwem. Pomimo ostrej krytyki tej praktyki na arenie międzynarodowej obrzezanie kobiet nadal jest dokonywane na masową skalę – szacuje się, że w ciągu roku obrzezaniu zostaje poddanych około 2 milionów kobiet.